გილოცავ ჩეხო !

სრულიადში !

5-6 წლის ბიჭი ვიყავი, მამის კალთას ამოფარებული შავ-თეთრების მატჩებს ვუყურებდი და ვამჩნევდი, როგორც დაუნდობლად მიიწევდა ჩემი პატარა გულისკენ მოედანზე მეთერთმეტე ნომრით მორბენალი ქერათმიანი ფეხბურთელი.იმ დღის შემდეგ, ზუსტად 8 წელი გავიდა და ვგრძნობ, რომ იუვენტუსის მიმართ ჩემი სიყვარული უფრო ძლიერდება და რა დღეც არ უნდა იყოს, შავ-თეთრებს მაინც უმნიშვნელოვანესი ადგილი უჭირავს.

იუვენტუსის ნებისმიერი მოთამაშის მიმართ განსაკუთრებული სიყვარული მაკავშირებს, მაგრამ ამ დღეს, ყოველი წლის 30 აგვისტოს ჩემი კუმირი, პაველ ნედვედი მახსენდება.მახსოვს, ზაფხულის ცხელ დღეებში ქალაქიდან შორს, ბავშვურად ვერთობოდი როცა გაზეთში აღმოვაჩინე, 30 აგვისტოს ნედვედის დაბადების დღეა და ფეხბურთელები ულოცავენო.ამ თითქოს ჩვეულებრივმა და ამასთან მოულოდნელმა სიახლემ რატომღაც უფრო მეტად დამაკავშირა ტურინელებთან, მეტად შემიყვარდა ნედვედი – ის ხომ იმ დღეს აღნიშნავდა იუბილეს, როცა მე.წარმოუდგენელია, ახლა პაველი ამ სიტყვებს კითხულობდეს და ჩემნაირად ტანში ჟრუანტელი უვლიდეს, მაგრამ მე ხომ სადღაც ორ ზღვას შუა მცხოვრები პატარა იუვენტინო ვარ და აქედან ვცდილობ, ჩემს კუმირ უბედნიერესი დღე მივულოცო.დამეთანხმებით, ეს უბრალო დამთხვევაა, მაგრამ რა ვქნა..თითქოს პატარაობიდანვე თანდაყოლილი სიყვარული მაქვს ამ დღისა და მგონია, მიხარია, როცა ბედნიერი ვარ მე  – ნედვედთან ერთად..ჩვენს გულებში ხომ პარალელურად ანთია მსგავსი სიხარულის სანთლები..მოკლედ, გილოცავ პაველ..წარმატებებს გილოცავ და აქვე გისურვებ – არა უფრო ვისურვებ, ოდესმე ერთად აგვეღნიშნა ორივესთვის ულამაზესი დღე..მიყვარხარ, ჩეხო !

შენ კი მკითხველო, არ გეგონოთ ისეთი ადამიანი ვიყო თითქოს ჩემი დაბადების დღის შესახებ გაცნობე და მსურს ძალით მოგალოცინო, უბრალოდ დიადი პაველის დღეს მარგუნა ღმერთმა შობა და მეც, ჩემებურად მივულოცე ნედვედს !

სულით იუვენტინო, ბავშვური იუბილარი Darja..