იგი დაბრუნდა, იგი დაბრუნდა, რათა გაიმარჯვოს !

არ იტანდა, მაგრამ იყო საუკეთესო…

ანტონიო კონტე დაიბადა ‘’ლეჩეში’’ 1969 წლის 31 ივლისს. მისი პირველი გუნდი სწორედ ‘’ ლეჩე’’  იყო . 89 თამაშში ანტონიომ 1 გოლის გატანა მოახერხა. 1991 წელს იგი ტურინის ‘’ იუვენტუსში’’ გადმოვიდა და აი აქ დაიწყო მისი ტურინული ცხოვრება. იგი ‘’ბიანკონერის’’ კაპიტანი გახდა 281 თამაში ანტონიომ 29 გოლი გაიტანა. მართალია იგი ვერ იტანდა, რადგან ეს მისი უშუალო მოვალეობა არ იყო, მაგრამ ნამდვილად საუკეთესო იყო !

ანტონიო ნამდვილი ჩემპიონი იყო. ალბათ, უფროს თაობას გემახსოვრებათ 1999 წლის 1/8 ფინალი „ოლიმპიაკოსი“- „იუვნტუსი“, როდესაც ალემ ტრავმა მიიღო და მის ნაცვლად მოედანზე კონტე შემოვიდა, ზუსტან მან გაიტანა გამარჯვების გოლი და გუნდი ¼ ფინალში გაიყვანა. სწორედ იგი იყო იმ მატჩის გმირი, ხოლო ამას უფრო ახალგაზრდა თაობა, ჩანაწერებში, კასეტებში, მიმოხილვებში და ათას სხვა საშუალებების მეშვეობით ვადევნებთ თვალს.

პატარა ციტატას მოვიყვან კარლო ანჩელოტის სიტყვებიდან – ‘’ კონტე -აი ეს არის პრობლემის გადაჭრის ერთადერთი საშუალება, როდესაც ყველაფერი აზრს კარგავს, როდესაც ყველა იმედს კარგავს, როდესაც ყველაფერი უფერულდება, როდესაც გამოსავალი არ არსებობს – აი მაშინ იღებს კონტე საქმეს თავის თავზე „

ანტონიო საქართველოსაც კი უკავშირდება, მართალია ცუდად მაგრამ რაც მთავარია მას სიცოცხლის ბოლომდე ემახსოვრება ჩვენი ქვეყანა. რადგან 1996  წელს მსოფლიო ჩემპიონატზე , საქართველოსთან მატჩში კინაღამ დაამთავრა თავისი კარიერა, მან მიიღო უმძიმესი ტრავმა, მაგრამ იგი მაინც დაბრუნდა მოედანზე. გააგრძელა რა „ იუვეში ‘’ ასპარეზობა, მან იტალიის ნაკრებშიც კი არავის დაუთმო ადგილი.

ახლა ? ახლა იგი თავის გუნდს უდგას სათავეში თან ისე, რომ რაც მოვიდა თამაში არ წაუგია. 5 თვეში მან იმდენს მიაღწია, რამდენსაც ვერც გამოცდილმა ძაკერონიმ, ვერც დელ ნერიმ,ვერც ჩირო ფერარამ, ვერც რანიერიმ და ვერც ძალიან ბევრმა უმაღლესი დონის მწვრთნელმა ვერ შეძლო, იგი მოვიდა „იუვეში ‘’ ( იუვე ბრჭყალებში იმიტომ კი არ არის ჩასმული, რომ გრამატიკულად ასე უნდა იყოს, არამედ იმიტომ, რომ 2 წლის წინანდელ შავ თეთრ მაისურებით მოთამაშე გუნდს-იუვენუსს ნამდვილად ვერ დავუძახებდით) და ყველა დროის რეკორდი დაამყარა მან გუნდი 21 მატჩი წაუგებლად დატოვა, ამას ვერც ერთმა უდიდესმა მწვრთნელმა ვერ მიაღცია. ეს კიდევ ერთხელ ამტკიცებს მის ბრძოლისუნარიანობას და მის ქარიზმატულობას, ეს კიდევ ერთხელ ამტკიცებს, რომ იგი ნამდვილი ჩემპიონია და რაც არ უნდა მსოფლიოს დონის ვარსკვლავი არ იყოს იგი მაინც ჩვენ გულებში იქნება, იგი მაინც „ იუვენტუსის „ უდიდესი ნაწილი იქნება, იგი მაინც „ იუვენტუსის „ ისტორიაში შევა, როგორც ნამდვილი ჩემპიონი !!!

ვიმედოვნებთ, რომ კონტე სეზონს ისე დაასრულებს, როგორც დაიწყო. როგორც წესი ზამთრის ჩემპიონი სეზონის ჩემპიონია – იმედია ეს ჩვენ შემთხვევაშიც ასე მოხდება. ტიფოზერიამ სტადიონზე მისვლა განაახლა და ეს მარტო ახალი სტადიონის გამო კი არა გუნდის თამაშის წყალობითაც მოხდა. კონტე გენიალური ტაკტიკოსია. დღეს – დღეობით ტურინული გუნდი ერთ-ერთ საუკეთესო, ლაღ და ლამაზ ფეხბურთს აჩვენებს და ამაში ყველაზე დიდი წვლილი სწორედ ამ ადამიანს მიუძღვნის !

ანჩელოტის სიტყვებს მხოლოდ 2 ფაქტით დავაზუსტებ და განვამტკიცებ, მხოლოდ იმით რაც დავწერე, ეს ორი მიზეზი კი ყველაფერს ცხადყოფს  :

• 1999 წლის 1/8 ფინალი, „ ოლიმპიაკოსი ‘’ – „იუვენტუსი’’, სწორედ ანტონიომ იჩინა თავი და სწორედ ანტონიომ გაიყვანა გუნდი ¼ ფინალში.
• 2 წლის გაუბედურებული „ბიანკონერი’’ ძალიან ბევრმა იმედი დაკარგა, რომ ‘’ბებერი ქალბატონი’’ იმ დიდებას დაბრუნებდა რაც მას 2006 წლის ჩათვლით ქონდა, ძალიან ბევრს აღარ ჯეროდა, რომ გამოჩნდებოდა ისეთი ადამიანი, რომელიც ამ გუნდს უშველიდა და წაქცეულს ისევ ფეხზე დააყენებდა. 2011 წელს გამოჩნდა სწორედ ის ვის მოსვლასაც ველოდით, ანტონიო კონტე, მან გუნდი 2 თვეში ფეხზეც დააყენა და წელშიც გაასწორა. მან ‘’ იუვე „ ისევ ისეთი ჩემპიონი გახადა, როგორშიც თავად ასპარეზობდა. სეზონის დასაწყისში სწორედ ის „ თეთ რაშზე ამხედრებული პრინცი ‘’ ეწვია ტურინს, რომელსაც მთელი „ იუვენტუსი ‘’ 2 წლის მანძილზე ელოდა ….

ეს დასასრული არ არის, ეს მხოლოდ დასაწყისია …