დიბალა: “ლიგის მოგება შეგვიძლია”

დიბალას ინტერვიუ Uefa-ს ოფიციალურ ვებ გვერდთან…

Uefa-ს ოფიციალურ ვებ გვერდთან საუბარში ტურინის იუვენტუსის ლიდერმა პაულო დიბალამ სხვადასხვა თემებზე ისაუბრა.

ჩემპიონთა ლიგის ნახევარფინალი
ვხვდებით, რომ ორივე შეხვედრა საკმაოდ რთული იქნება. მონაკო ჩემპიონატში პირველ ადგილზეა და ბრწყინვალე შედეგს აჩვენებს. ფრანგებს ძლიერი მოთამაშეები ჰყავთ, ისევე როგორც ჩვენ. წინ საოცარი სპექტაკლი გველის. ისინი უტევენ და ბევრს იტანენ, თუმცა ეს ნიშნავს, რომ მეტი სივრცეები გვექნება.

საკუთარი სათამაშო სტილი
ვცდილობ სწრაფად მივიღო გადაწყვეტილებები, რადგან ბურთთან ერთად დიდი დრო არასდროს გაქვს. დღეს ფეხბურთი ძალიან სწრაფია და ყოველთვის მზად უნდა იყო. ვცდილობ თამაში გავანაალიზო, შევისწავლო მოწინააღმდეგე, რათა ჩემი უნარები გამოვიყენო, განსაკუთრებით მარცხენა ფეხი, რომელიც ჩემი მთავარი იარაღია. მე უბრალოდ მსურს გავაკეთო ყველაფერი, რათა ჩემს თანაგუნდელებს დავეხმარო.

დიბალას ნიღაბი
წლის დასაწყისში გადავწყვიტე, რომ გოლის აღნიშვნის ახალი სტილი მსურდა და რამდენიმე იდეიდან ახალი ამოვარჩიე. ერთ დღეს თავში “დიბალას ნიღაბის” იდეა მომივიდა, რასაც დიდი მნიშვნელობა აქვს და რამაც წარმატება მომიტანა. რაც ეს გავაკეთე, მას შემდეგ ყველაფერი იდეალურადაა. მომწონს ცხვირის ქვემოთ როდესაც ვაკეთებ, თუმცა არჩევანში თავისუფლება მაქვს.

რონალდინიო
ერთ-ერთი ვისი მაისურიც მსურს, ეს რონალდინიო. ერთ დღეს ჯენარო გატუზომ პირობა მომცა, რომ ბრაზილიელს დაურეკავდა და გამოართმევდა, თუმცა ეს არ გაუკეთებია. ბავშვობიდან რონალდინიო ჩემი საყვარელი ფეხბურთელი იყო. მისგან ვისწავლე, რომ ყოველთვის უნდა ითამაშო ღიმილით. ხანდახან, ევროპელი მწვრთნელები არ იზიარებენ ის ფეხბურთს, რაც ჩვენ სამხრეთ ამერიკელებს გვაქვს. ჩვენ ხსირად ვერთობით, ვიცინით, ვცეკვავთ და ასე შემდეგ. ყოველთვის ვცდილობ ვიყო მხიარული, ეს ჩემშია.

ჩემპიონთა ლიგის ტიტული
შეგვიძლია ეს წელი ჩვენს სეზონად ვაქციოთ. ადვილი არ იქნება, რადგან ჩვენს გარდა კიდევ 3 გუნდია, ვისაც მოგება სურს, თუმცა ჩვენ მაქსიმუმს გავიღებთ. თასის მოგება მიზნის მიღწევას ნიშნავს, რადგან ეს ჩემი ამბიცია და ჩემი თანაგუნდელების. ეს დამსახურებული ჯილდო იქნება იმ ბიჭებისთვის, ვინც აქ დიდი ხანი არიან: ბუფონი, მარკიზიო, ბონუჩი, ბარძალი და კიელინი. მათ ჯერ არ მოუგიათ, თუმცა ვფიქრობ, რომ იმსახურებენ.