პირლო: “მე ვცდილობდი და ვცდილობდი, სანამ დარტყმის ჩემი მეთოდი არ ვიპოვე”

ანდრეა პირლო ჯარიმის დარტყმის ტექნიკაზე საუბრობს…

“ჩემს თავს ვეუბნებოდი, რომ შეუძლებელია ვერ გაიტანო. საკმარისი იყო კედელზე გადატარება, რომ გაგეტანა. ფეხბურთში,როგორც ცხოვრებაში, მილიმეტრებს შეუძლია შეცვალოს სიტუაცია, ბურთის ან ცხოვრების მიმართულება.

მე დაბადებიდან ვფლობ ტალანტს, რომელიც მშობლებისგან გადმომეცა, ეს ბედის ნიშანია. დადგე ბურთთან, შეარჩიო სწორი პოზიცია… ყველაფერი ეს მე ადვილი მეჩვენებოდა, მაგრამ სხვებისთვის შეიძლება ასე არ იყო. მომენტისთვის იდეალურად ვემზადებოდი. არ მინდოდა ბურთი დასვრილი ყოფილიყო, ის სუფთა უნდა ყოფილიყო, ამიტომ ვიღებდი და ვწმენდდი დარტყმის წინ.

მე არ ვურტყამდი ბურთს აწევით ან ფეხის შიდა ნაწილით, ბურთი ფეხის ორი თითისგან მიდიოდა. ხშირად მზად ვიყავი გოლი მეზეიმა მანამ, სანამ ბურთი ბადეში გაეხვეოდა. ბურთის ტრაექტორიით ვგრძნობდი, იქნებოდა თუ არა გოლი. ბავშვობაში რეზინის პატარა ბურთს ვიღებდი და ვცდილობდი დივანზე ისე გადამეტარა, რომ ბურთი ფანჯრის კუთხეში აღმოჩენილიყო.

“მილანში” ჩვენთან იყვნენ რონალდინიო, ბეკჰემი, ზეედორფი… ჯარიმის ბევრი კარგი შემსრულებელი. ჩვენ ვსაუბრობდით, ვაკვირდებოდით და ვპარავდით ერთმანეთს დარტყმის საიდუმლოებებს. ჟუნინიოს ჯარიმებს ვუყურებდი და ვერ ვიგებდი ამას როგორ აკეთებდა. მე ვცდილობდი და ვცდილობდი, სანამ დარტყმის ჩემი მეთოდი არ ვიპოვე. მე თვითონ დარტყმების ყველა მეთოდი შევისწავლე.”